نما بدنه ای از کالبد سازه می باشد، این درست است که نما اولین جزء از ساختمان است که با مخاطب ارتباط برقرار می کند، اما می بایستی از تمامی جهات زیبایی شناختی مورد بررسی قرار گیرد.
این که یک معمار می تواند هنر طراحی خود را در معرض دید قرار دهد ، باعث ایجاد رقابت برای عرضه ی نماهای منحصر به فرد و زیبا خواهد شد و همچنین چهره شهر را زیبا خواهد کرد. این یک شرط لازم در طراحی نما است اما کافی نیست، و اینکه سایر جنبه ها در طراحی نما نادیده گرفته شود، باعث می شود نما پوسته ای غیر کاربردی، در تضاد با اقلیم، عملکرد سازه و سایر اجزای ساختمان باشد. نما به عنوان یک بخش از ساختمان باید طبق فاکتورهایی طراحی شود که عمل به آنها از الزامات طراحی است و حتی اگر تنها به دنبال زیبایی نما هستید باید بدانید که زیبایی ساختمان شما به عمل بر این الزامات وابسته است.
طراحی نمای ساختمان با هدف اصولی و استاندارد سازی سازه ساختمان باید با “نقشه”، ” رفتار بنا و عملکرد ساختمان”، “سازه” و از همه مهمتر “شرایط اقلیمی و آب و هوایی” در هماهنگی و تطابق کامل باشد، تا نمای ساختمان به یک عنصر بی خاصیت و ناهنجار تبدیل نشود.
سازگاری نما با سازه :
یکی از مشخصه های استاندارد در طراحی نما، بویژه در بناهایی با سازه های متفاوت، هماهنگی اجزاء ساختمان بایکدیگر است و به منظور عمل به این استاندارد می بایستی بدنه ساختمان با ساختار و سقف بنا اتصالات یک پارچه ای داشته باشد. بدنه نما بدون توجه به اینکه شما از کدام مصالح استفاده می کنید، بایستی اتصالات محکمی با سازه اصلی داشته باشد و این امر از اهمیت بالایی برخوردار است، چه بسا که در بسیاری از پروژه ها به دلایل مختلف از توجه به این امر مهم خودداری می نمایند.
سازگاری نما با اقلیم :
همانطور که در ابتدا اشاره شد یکی از مهمترین اصولی که باید در طراحی بر آن توجه شود، توجه به شرایط آب و هوایی منطقه ای است که قرار است ساختمان در آنجا بنا شود. نما بدنه ای از کالبد ساختمان است،به این معنا که وظیفه محافظت از ساختمان و محیا کردن آسایش ساکنین، بر عهده این عنصر می باشد. پس علاوه بر زیبایی و هماهنگی با عناصر فوق الذکر، می بایستی در شرایط متغیر جوی، سازه را در برابر تنش های آب و هوایی حفظ نماید. همیشه پوشش خارجی ساختمان نقطه ضعفی برای شرایط اقلیمی به شمار می رفت اما در دهه اخیر با تمرکز بر روی سیستم اجرای نمای خشک، این مشکل برطرف شده است.
سازگاری نما با نقشه :
پروسه طراحی نما حرکتی رفت و برگشتی از پلان به سازه و بالعکس می باشد، بنابراین باید ذره ذره با نقشه در ارتباط باشد. این فرایند کنترل ارتباط، از شروع ساخت ساختمان تا مرحله بهره برداری میبایستی به طور پیوسته اعمال گردد و همچنین از اهمیت بالایی برخوردار است.
سازگاری نما با عملکرد سازه :
نوع مصالح نما و سبکی که برای طراحی ساختمان در نظر گرفته می شود بیانگر شخصیت ساختمان است. بنابراین از شروع طراحی نما تا انتخاب متریال نما و سبک اجرای آنها، باید نوع فعالیتی که قرار است سازه با آن اخت بگیرد در نظر گرفته شود، ولو اینکه امروزه سازه های فراوانی را در سطح شهر مشاهده می کنیم که کوچکترین هماهنگی میان عملکردشان با طراحی نمای آنها دیده نمی شود. امروزه استفاده از مصالح سبکی همانند ورق آلومینیوم کامپوزیت ، چوب ، اچ پی ال و در مرحله بعدی سرامیک پرسلانی ، سنگ های صنعتی ، فایبرسمنت و … وزن های متفاوتی به نمای ساختمان می دهند همچنین دوام و حفظ زیبایی مصالح که در درجه اول سرامیک پر سلانی و در مرحله بعد اچ پی ال و ورق آلومینیوم کامپوزیت و چوب و . . . قرار دارد از آیتم های تاثیر گذار در انتخاب نوع مصالح نما محسوب می شوند. تکنولوژی های نو در تولید مصالح امروزه مصالح نوینی از قبیل سوییس پرل یا گاما استون را در اختیار طراحان و معماران قرار داده است همچنین پیشرفت های صنعتی و تجهیزات باعث پیشرفت نماهای فلزی خالص و امکان ایجاد طرح های خاص را بر روی آن ها فراهم آورده است و نسل جدیدی از نماهای دکوراتیو صنعتی ویژه را بدست داده است . متریالی مانند استرچ متال نیز حاصل همین پیشرفت های تکنولوژیکی می باشد.
در بحث سازگاری نما با سازه نمی توان از نمای کرتین وال شیشه ای نیز صحبتی به میان نیاورد نمایی که خود خاصیت سازه ای ویژه ای دارد و محاسبات مدول بندی آن می تواند خیال محاسبان سازه و استاتیک پروژه را تا حد زیادی آسوده نماید.